Mali smo, ali dovoljno veliki da znamo kako nije u redu da bilo koje dijete na svijetu – ostane bez mame ili bez tate. Tužno je kad ti netko sruši kuću – tvoju sobu, kad nemaš omiljene igračke i kad ne znaš što znače bakine i djedove priče o prošlim vremenima.

Važno je imati svoju državu, važno je znati kakmo pripadamo... I zato mi mali u produženom boravku poručujemo našim nepoznatim prijateljima – djeci poput nas – u Vukovaru, ali i svim ljudima koji su prošli ratne strahote:

„Sjećajte se uvijek vaših tata, mama, djedova, baka i ostale rodbine koja vam je poginula u ratu.“                                                                                                                                                                            Niko

„Draga djeco u vukovarskim školama – želimo vam da ste dobro!“

Zina

„Dobro da ste preživjeli taj strašni rat!“

Leo Max